EEG Biofeedback

Dodaj tutaj treść NEWSa.

EEG Biofeedback w szkole

Nowoczesna szkoła a potrzeby dziecka

Każdy rodzic marzy o szkole pozwalającej rozwijać pasje i zainteresowania swojego dziecka, o szkole przyjaznej, skutecznej i nowoczesnej. Zmieniająca się placówka edukacyjna stara się odpowiadać na te oczekiwania, wprowadzając ciekawsze metody nauczania oraz uwzględniając indywidualne podejście do każdego ucznia. Wdrażana przez Ministerstwo Edukacji Narodowej reforma programowa daje szkołom większe możliwości wykorzystywania w nauczaniu nowoczesnych technik, programów komputerowych i pomocy naukowych. Warto zauważyć, że od trzech lat programy nauczania są dopuszczane do użytku już nie przez Ministra Edukacji, lecz przez dyrektora danej szkoły. Zgodnie z założeniami realizowanej reformy kierownictwo szkół ma zapewnić uczniom dostęp do zajęć dodatkowych, w tym logopedycznych, socjoterapeutycznych i specjalistycznych, zgodnych z ich możliwościami i zdolnościami. Ponadto następuje doposażenie bazy dydaktycznej szkół oraz zwiększa się stopień i zakres wykorzystywania pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

Nowy model pomocy psychologiczno-pedagogicznej

Dla owych celów Ministerstwo Edukacji Narodowej od pierwszego września 2011 roku, stopniowo – krok po kroku, rok po roku – planuje do polskich przedszkoli, szkół i placówek edukacyjnych wprowadzić nowy model udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Najważniejszym wyznacznikiem jakości nowego modelu jest indywidualne spojrzenie na każdego ucznia, pozwalające dostrzec jego trudności i problemy oraz zainteresowania i talenty, a zasada indywidualizacji pracy z takim uczniem polega na obowiązkowych i dodatkowych zajęciach edukacyjnych dostosowanych odpowiednio do potrzeb rozwojowych oraz możliwości psychofizycznych.

Rozporządzenie Ministerstwa Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 roku

W sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach wydane zostało rozporządzenie Ministerstwa Edukacji Narodowej. Rozporządzenie MEN zawiera konkretne, szczegółowe wskazówki, jak organizować kształcenie uczniów niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie oraz zagrożonych niedostosowaniem społecznym. Dokument wprowadza zmianę dotyczącą dotychczasowego indywidualnego programu edukacyjnego (IPE), który opracowuje się dla uczniów w szkołach specjalnych, oddziałach specjalnych, w ośrodkach oraz w szkołach integracyjnych.Rozporządzenie nakazuje w szkołach ogólnodostępnych opracowywanie indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego (IPET), dla uczniów niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie oraz zagrożonych niedostosowaniem społecznym, posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. Dokument zobowiązuje nauczyciela do indywidualnej pracy z uczniem na obowiązkowych i dodatkowych zajęciach edukacyjnych oraz nakłada na nauczyciela obowiązek dostosowania wymagań edukacyjnych do potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości ucznia objętego pomocą psychologiczno-pedagogiczną. Uczeń staje się rzeczywistym, konkretnie opisanym podmiotem działań szkoły, przedszkola lub placówki edukacyjnej. Warto zauważyć, że organ prowadzący szkołę, na kształcenie uczniów z indywidualnym programem edukacyjno-terapeutycznym będzie otrzymywać większe środki niż na kształcenie pozostałych uczniów.

Jakiemu uczniowi udziela się dodatkowej pomocy?

Aby pomoc psychologiczno-pedagogiczna była skuteczna, zespół nauczycieli i specjalistów musi właściwie rozpoznać potrzeby ucznia wymagającego wsparcia, określić dla niego takie formy terapii, które przyniosą zamierzone efekty. Pomocy uczniowi udzielają nauczyciele, wychowawcy grup wychowawczych oraz psychologowie, pedagodzy, logopedzi, specjaliści terapii pedagogicznej, którzy są przygotowani do rozpoznawania u dzieci specyficznych trudności w uczeniu się. Współpracownicy tworzący zespół dokonują analizy poziomu wiadomości, umiejętności i funkcjonowania danego ucznia oraz określają charakterystyczne dla niego trudności. Następnie planują indywidualną ścieżkę edukacyjną bądź edukacyjno-terapeutyczną danego ucznia, uwzględniając potrzeby zdiagnozowane zarówno w przedszkolu, szkole i placówce, jak i wynikające z orzeczenia lub opinii wydanej przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną.

Rozpoznanie indywidualnych potrzeb i możliwości ucznia może dotyczyć zarówno trudności w uczeniu się jak i szczególnych uzdolnień. Indywidualna ścieżka edukacyjno-terapeutyczna może być wybrana m.in., dlatego że uczeń:

·                             ma orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego,

·                             ma dysleksję rozwojową,

·                             wrócił z dłuższego pobytu za granicą i nie jest w stanie samodzielnie uzupełnić różnic programowych i/lub ma trudności adaptacyjne związane z różnicami kulturowymi,

·                             ma problemy w nauce, a jego rodzina nie jest w stanie mu pomóc,

·                             znajduje się w sytuacji kryzysowej lub ma trudności edukacyjne wynikające z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacji bytową ucznia i jego rodziny,

·                             ma problem z dostosowaniem społecznym

·                             cierpi na chorobę przewlekłą,

·                             wyróżnia się szczególnymi uzdolnieniami wymagającymi odpowiedniego rozwijania.

W porównaniu z dotychczasowymi przepisami zajęcia psychoedukacyjne mają zastąpić zajęcia terapeutyczne i specjalistyczne oraz konsultacje, a nowa reforma daje możliwość obejmowania określoną formą pomocy psychologiczno-pedagogicznej jeśli zajdzie taka potrzeba nawet jednego ucznia.

Terminy wdrażania zmian wprowadzonych Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 2011r. Zespoły utworzone przez grupy specjalistów i nauczycieli są zobowiązane dokonywać wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia i dostosować indywidualne programy edukacyjne do wymogów określonych w § 5 ust. 2 pkt 1, 3–5 i 7 nowego rozporządzenia:

– w przedszkolach i gimnazjach ogólnodostępnych, z oddziałami specjalnymi oraz szkołach podstawowych specjalnych, szkołach ponadgimnazjalnych specjalnych – w terminie do dnia 30 września 2011 r.

– a w szkołach podstawowych i szkołach ponadgimnazjalnych ogólnodostępnych, z oddziałami integracyjnymi oraz integracyjnych – w terminie do 30 września 2012 r.(§ 11).

Warto zauważyć, że w okresie przejściowym szkoła podstawowa i ponadgimnazjalna musi już podjąć działania pedagogiczne, służące pogłębionemu rozpoznaniu zainteresowań, uzdolnień, trudności w uczeniu się i innych rodzajów indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów.

Projekt Unijny „Podniesienie efektywności kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi”

Przygotowanie i wdrożenie pakietu przepisów regulujących pomoc psychologiczno-pedagogiczną to jedno z działań w ramach projektu „Podniesienie efektywności kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi”, współfinansowanego ze środków PO KL w ramach Priorytetu III. Wysoka jakość systemu oświaty. Działanie 3.3. Poprawa jakości kształcenia. Poddziałanie 3.3.3. Modernizacja treści i metod kształcenia – projekty systemowe.

Komplementarność programów i projektów inicjowanych na poziomie krajowym i regionalnym, jest dużym ułatwieniem w procesie wdrażanych przez Ministerstwo Edukacji zmian związanych z organizacją pomocy psychologiczno-pedagogicznej, np.:

– podstawy programowe wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego rekomendują konieczność indywidualizacji pracy z uczniem, a wpisane w nie komentarze oraz zalecane warunki i sposoby realizacji dają dodatkowe wskazówki do pracy z uczniami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi;

– pomoce dydaktyczne i wyposażenie szkół – w ramach programu rządowego „Radosna Szkoła” – wzbogacą warsztat pracy nauczycieli pracujących z uczniami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, uatrakcyjnią proces edukacyjny i zwiększą jego efektywność;

– wyposażenie szkół uczestniczących w projekcie „Pierwsze uczniowskie doświadczenia drogą do wiedzy” (Poddziałanie 3.3.4 PO KL) oraz wiedza i doświadczenia kadry kierowniczej i nauczycieli realizujących projekt okażą się niezwykle przydatne w organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej zarówno dla uczniów z dysfunkcjami, jak i uczniów szczególnie uzdolnionych

– realizowany w regionach w ramach Priorytetu IX projekt systemowy „Indywidualizacja procesu nauczania i wychowania uczniów klas I-III szkół podstawowych” daje szkołom możliwość pozyskania dodatkowych środków finansowych na wspieranie uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi oraz otwiera drogę do realizacji skutecznych, efektywnych, innowacyjnych pomysłów na formy wspierania tych uczniów, z uwzględnieniem specyfiki ich potrzeb oraz specyfiki (koncepcji pracy, warunków, zasobów) konkretnej szkoły.

Proponowane przez Ministerstwo Edukacji Narodowej i wspierane przez Unię Europejską zasady udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej we wszystkich przedszkolach, szkołach i placówkach, w szczególności ogólnodostępnych i integracyjnych, są zgodne ze wskazówkami Polityki UNESCO, dotyczącymi edukacji włączającej, rozumianej jako angażowanie dzieci z problemami w nauce w pełny proces edukacyjny. Taki model edukacji jest odpowiedzią na złożoność obrazu współczesnego świata, przeciwdziała wykluczeniu dziecka z problemami z aktywnego życia szkoły i społeczeństwa, jest „najskuteczniejszym środkiem zwalczania dyskryminacji, tworzenia przyjaznych społeczności, budowania otwartego społeczeństwa oraz wprowadzania w życie edukacji dla wszystkich”.

Metoda terapeutyczna EEG BIOFEEDBACK jako pomocne narzędzie dla wyrównania szans edukacyjnych uczniów ze specjalnymi problemami edukacyjnymi.

.

Gdzie sprawdziła się metoda EEG Biofeedback?

Obecnie terapię Biofeedback wykorzystuje się niemal na całym świecie. Jest to oficjalna metoda terapeutyczna wpisana do Międzynarodowego Spisu Procedur Medycznych. Od ponad dziesięciu lat EEG Biofeedback stosuje się również w Polsce. Ową terapię wykorzystuje się w klinikach i przychodniach, specjalistycznych gabinetach neurologicznych, na Uniwersytetach Medycznych (np. w Białymstoku), w specjalistycznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych (np. TOP w Warszawie), w młodzieżowych ośrodkach wychowawczych (np. w Krakowie i Warszawie), w Centrach Diagnozy Terapii ADHD i w ośrodkach Polskiego Towarzystwa ADHD na terenie całego kraju, w szkołach z klasami integracyjnymi. Metoda ta coraz częściej jest wdrażana w Poradniach Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży oraz w gabinetach logopedyczno-pedagogicznych.

Czym jest EEG Biofeedback?

EEG Biofeedback powszechnie nazywana jest „terapią XXI wieku”. Metoda ta umożliwia trening poprawiający efektywność pracy mózgu ucznia i kontrolę nad procesami fizjologicznymi zachodzącymi w organizmie, pomaga odpowiednio się zrelaksować, lepiej radzić sobie w trudnych sytuacjach, zwiększa kreatywność i pozytywne myślenie, poprawia szybkość uczenia się i zapamiętywania nowego materiału.

EEG Biofeedback jest skuteczną metodą terapii stosowaną przy:

·                             zespole nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD i ADD)

·                             zaburzeniach rozwoju psychomotorycznego wieku dziecięcego

·                             zaburzeniach uczenia się: specyficznych trudnościach w czytaniu i pisaniu, w tym dysleksji, problemach w zdobywaniu umiejętności matematycznych, w tym dyskalkulii

·                             impulsywności i agresji oraz zaburzeniach zachowania

·                             zaburzeniach rozwoju mowy – w trakcie zajęć logopedycznych

Jak wygląda gabinet dla prowadzenia treningów EEG Biofeedback?

Na wyposażenie gabinetu składają się: stanowisko terapeuty, wygodny fotel, komputer i dwa monitory. Na jednym z nich terapeuta obserwuje wykresy obrazujące aktywność poszczególnych fal mózgowych. Drugi monitor jest przeznaczony dla ucznia „grającego” umysłem w wideogry. Gabinet musi znajdować się w cichym miejscu.

Jak działa EEG Biofeedback?

Do treningu wykorzystywana jest komputerowa technika, za pomocą której dokonuje się jakościowej i ilościowej oceny zapisu fal mózgowych (EEG) z różnych obszarów mózgu. Komputer wyposażony jest w specjalną przystawkę do sprzężenia zwrotnego. Informacje uzyskane w ten sposób pozwalają kontrolować i poprawiać obserwowane parametry, a tym samym czynność fizjologiczną mózgu. Dzięki systematycznemu treningowi dziecko uczy się pozytywnie zmieniać wzorzec generowanych fal mózgowych. Wyraźne i zauważalne zmiany w funkcjonowaniu ucznia (poprawa koncentracji, zdolności poznawczych, uspokojenie, wyciszenie emocji) pedagodzy obserwują już po dwudziestu systematycznych treningach w ciągu jednego roku szkolnego (nie rzadziej niż raz w tygodniu). Terapia metodą EEG Biofeedback jest nieinwazyjna i nie ma żadnych skutków ubocznych.

Nienaukowe wytłumaczenie pojęcia „sprzężenie zwrotne”

Najprostszym przykładem sprzężenia zwrotnego może być waga. Gdy człowiek się waży, dostaje informacje o ciężarze swego ciała – na jej podstawie zaczyna zmieniać sposób odżywiania i aktywność fizyczną. Analogicznie w trakcie terapii Biofeedback aparatura ocenia określone funkcje naszego mózgu, a my możemy własnym wysiłkiem, świadomie zmienić nasze samopoczucie. Terapeuta w danym przypadku jest pośrednikiem, który pomaga pacjentowi wybrać optymalną metodę korekcji.

Na czym polega aktywność dziecka w czasie treningów?

Uczniowi poddawanemu treningowi terapeuta przykleja do głowy elektrody, zbierające sygnał przebiegu fal mózgowych. Trener monitoruje parametry pracy mózgu na swoim ekranie i przy pomocy działań psychologicznych stymuluje ucznia do lepszych wyników prowadzonej przez niego „gry”. O powodzeniu w wideogrze uczeń jest informowany wzrokowo i słuchowo. Poprawa parametrów pracy mózgu koreluje z sukcesem w „grze”. Pozytywnie rozbudzony mózg dąży do nagród i tym samym optymalizuje swoją pracę w procesie samouczenia się. Dziecko widzi, że można odnosić sukcesy dzięki własnemu wysiłkowi oraz samodzielnie kierować konkretną sytuacją w życiu codziennym. W ten sposób pozbywa się kompleksów dotyczących własnej bezradności. Następnie celem terapeuty jest nauczenie dziecka przenoszenia pozytywnych doświadczeń z wideo gry do swojego codziennego życia, tak aby odczucie sfinalizowania własnego wysiłku oraz świadomość możliwości osiągnięcia celu na zawsze zostały jego przekonaniami.

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej

W liście Ministra Edukacji Narodowej Katarzyny Hall do dyrektorów i nauczycieli w sprawie warunków organizowania kształcenia dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz niedostosowanej społecznie, zobowiązuje się przedszkola, szkoły i gimnazja do udzielania uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz zapewnienia sprzętu specjalistycznego dla realizacji zajęć w celu wyrównania szans edukacyjnych uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

EEG Biofeedback a pomoc uczniom

Dane pochodzące z Systemu Informacji Oświatowej, wskazujące na dużą liczbę dzieci i młodzieży wymagających pomocy psychologiczno-pedagogicznej (około 12 % ogółu wszystkich uczniów) oraz nowy projekt zmian wprowadzany przez Ministerstwo Edukacji Narodowej w obszarze kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi mówią nam o niezbędnej potrzebie zapewnienia pomocy terapeutycznej jak najbliżej dziecka w środowisku jego nauczania i wychowania, tzn. w przedszkolu, szkole i placówce, na podstawie dokonanego tam rozpoznania. Naszym zdaniem metoda terapii EEG Biofeedback może przyczynić się do wyrównywania szans edukacyjnych dzieci ze specjalnymi trudnościami w nauce oraz będąc użyta jako kooterapia, zwiększy efektywność pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniowi mającemu problemy edukacyjne. Dzięki terapii EEG Biofeedback dzieci rozwijające się wolniej mogą dogonić swoich rówieśników, lepiej funkcjonować w sytuacjach życiowych, dzieci o nieharmonijnym rozwoju mają szansę osiągnąć rozwój zrównoważony, dzieci uzdolnione mogą otwierać swoje wrodzone predyspozycje.

EEG Biofeedback w terapii dysleksji rozwojowej

Trudności w czytaniu i pisaniu uwarunkowane różnymi przyczynami występują u 30-40% uczniów. Dzisiaj prawie w każdej klasie można spotkać 3-5 dzieci z tego rodzaju specyficznymi zaburzeniami. Jak zauważa dr. hab. A. Borkowska w swojej pracy „Neuropsychologiczne podłoże trudności w czytaniu i pisaniu” (Borkowska, 2006) w zwalczeniu problemów z czytaniem i pisaniem u dzieci konieczny jest odpowiedni poziom pobudzenia organizmu, uwaga, jak również udział procesów motywacyjnych i emocjonalnych. Najnowsze badania potwierdzają, że dysleksja jest przyczyną zaburzenia ośrodkowego przetwarzania bodźców słuchowo–wzrokowych i motoryki. Zatem organizacja mózgowych mechanizmów procesów psychicznych musi przebiegać z zaangażowaniem wielu sieci neuronalnych łączących zróżnicowane struktury anatomiczne układu nerwowego, w czym terapia EEG Biofeedback jest niezwykle efektywna.

EEG Biofeedback w pomocy dzieciom z trudnościami w uczeniu się matematyki

Obecnie co czwarty uczeń rozpoczynający naukę szkolną doznaje nadmiernych trudności i niepowodzeń w uczeniu się matematyki. Gdy dzieci nie potrafią sobie poradzić z zadaniem i jednocześnie dostrzegają, że ich rówieśnicy zostali pochwaleni za wykonane zadanie, często demonstrują złość, całą energie skupiając na przeżywaniu porażki. EEG Biofeedback jest w stanie wspomóc kształtowanie u dzieci zaufania do swych możliwości umysłowych (system gratyfikacji punktowej i indywidualne dopasowanie poziomu gry względem możliwości dziecka), jednocześnie wspomaga rozwój intelektualny dziecka. Dzięki konsekwentnemu treningowi fal mózgowych dzieci zgromadzą doświadczenia niezbędne do zapamiętywania wiadomości i tworzenia umiejętności matematycznych.

EEG Biofeedback pomoże w pracy z uczniem upośledzonym umysłowo

Dzieci z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim mają zróżnicowany potencjał rozwojowy. Jest to zaburzenie o charakterze globalnym, wszystkie funkcje i procesy psychiczne odbiegają od normy, a ich trudności w uczeniu się wynikają z zaburzeń spostrzegania, uwagi, pamięci, mowy, jak również procesów emocjonalnych i adaptacji społecznej. Jak zauważa prof. dr. hab. H. Boryszkowska w swojej książce „Izolacja społeczna rodzin mających dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim” (Boryszkowska,1997) dziecko upośledzone umysłowo mało widzi – kiedy patrzy i mało słyszy – kiedy słucha. Dzieci z upośledzeniem umysłowym mają zaburzone myślenie abstrakcyjne i słowno-pojęciowe, ich myślenie rozwojowe często zatrzymuje się na poziomie konkretno-obrazowym. Warto zauważyć, że z uwagi na stosunkowo dobrą pamięć mechaniczną oraz możliwość przyswajania materiału konkretno-obrazowego w warunkach dobrej stymulacji środowiskowej, dzieci upośledzone umysłowo mają szansę w czasie treningów EEG Biofeedback wyćwiczyć samodzielność w wykonywaniu zadań, poprawić analizę wzrokowo-słuchową, polepszyć koncentrację uwagi, rozwijać sprawność intelektualną. Znaczącym atutem treningów Biofeedback jest możliwość dostosowania tempa pracy i wymagań „gry” do indywidualnych zasobów ucznia. MEN w Materiałach szkoleniowych dotyczących podniesienia efektywności kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami zaznacza, że dla dziecka upośledzonego praca z komputerem jest szansą na wyćwiczenie samodzielności, kreatywności, szeroko rozumianej sprawności. Oprogramowanie komputerowe EEG Biofeedback może zostać prototypem środowiska wolnego od barier, wpływając na ogólną atrakcyjność procesu poznania.

EEG Biofeedback w pracy z dzieckiem z autyzmem i z Syndromem Aspergera

Zaburzenia autystyczne cechują symptomy występujące w trzech szeroko pojętych obszarach funkcjonowania, którymi są: nieprawidłowości w przebiegu interakcji społecznych, zaburzone zdolności do komunikowania się i ograniczony, sztywny repertuar aktywności, zachowań i zainteresowań. EEG Biofeedback pozwoli terapeucie pracującemu z dzieckiem autystycznym pracować na pozytywach, nagradzając pożądane zachowania, redukując poziom stresu i zwiększając motywację dziecka do nauki. Odzwierciedleniem sukcesów w wykorzystywaniu terapii Biofeedback przy pracy z dziećmi autystycznymi stały się publikacje naukowe prof. zw. dr. hab. W. Sobańca z Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku. Również najnowsze badania kliniczne kanadyjskich neurobiologów, wskazują na korzyści z zastosowania terapii EEG Biofeedback u dzieci z zespołem Aspergera. Na szczególną uwagę zasługuje znaczące zmniejszenie objawów, a także wzrost ilorazu inteligencji (IQ) średnio o 9 punktów (badanie było prowadzone przez 15 lat w ADD Centre, Mississauga, Kanada).

EEG Biofeedback w terapii ADHD

Dzieci z ADHD wyróżniają się w swoim otoczeniu, są kreatywne, mają niekonwencjonalne pomysły, wiele z nich ma wysoki iloraz inteligencji. Jednak czasami ich nieumiejętność w dostrajaniu zachowania do wymagań szkoły powoduje, iż są to dzieci nielubiane i nieakceptowane w otoczeniu. Aby uczniowie z ADHD byli akceptowani i potrzebni w grupie rówieśników, niezbędne jest stworzenie im konsekwentnego systemu wymagań, odpowiedniej atmosfery, której nie towarzyszyłby lęk ani frustracja, a także opracowanie przez zespół nauczycieli odpowiedniego systemu oddziaływań terapeutycznych.

Występowanie ADHD związane jest z opóźnionym dojrzewaniem układu nerwowego dziecka. Trudności ucznia z rozpoznaniem ADHD można przypisać zarówno problemom kontroli impulsów, nadpobudliwości jak i zaburzeniom uwagi. MEN w świetle nowej Reformy edukacyjnej zwraca uwagę nauczycieli na specyficzne zasady pracy z uczniem z ADHD, którymi są: zasada regularności, powtórzeń, sprecyzowanych reguł i norm, indywidualizacji harmonogramu pracy ucznia, stosowania wzmocnień pozytywnych, stwarzania sytuacji zapewniających sukces, zasada naprzemienności wysiłku i relaksu. Wszystkie te reguły są podstawą przeprowadzenia treningów Biofeedback. U dzieci z ADHD zauważa się nadczynność fali theta odpowiadającej za nadpobudliwość. W efekcie treningów zmniejsza się impulsywność dziecka (trening fali SMR), poprawia się koncentracja uwagi (dziecko uczy się dostrajać swoje fale do częstotliwości fali beta odpowiedzialnej za koncentrację). Terapia EEG Biofeedback pomaga zwiększyć u ucznia kontrolę zachowań, co pozwala dziecku uwierzyć we własne możliwości i zdobyć akceptację w środowisku rówieśniczym.

Ciekawostka o przyszłościowym wykorzystaniu fal mózgowych

Naukowcy z Technische Universitat Berlin wpadli na pomysł, aby samochodowy hamulec uruchamiać bezpośrednio z mózgu, co pozwoli oszczędzić czas, jaki zajmuje impulsom nerwowym pokonanie odległości między mózgiem a nogą i tym samym skrócić czas reakcji kierowcy. Eksperyment opisany w Journal of Neural Engineering przeprowadzono przy użyciu symulatora jazdy samochodem. Hamulec aktywowały fale mózgowe rejestrowane przez aparat EEG. Dzięki zastosowaniu „skrótu” hamulec uruchamiał się ok. 130 ms wcześniej niż w standardowej sytuacji. Przy prędkości 100 km/h oznacza to drogę hamowania krótszą o około 4 metry.